Jak zostałam perliczką

Opis

Przenikliwy, mocny, pełen ciętego humoru film, który został nagrodzony za reżyserię na ostatnim festiwalu w Cannes. Rungano Nyoni, autorka głośnego Nie jestem czarownicą, zaprasza tym razem do surrealistycznego świata, gdzie patriarchat zderza się z buntem, a tradycja ukrywa brutalne sekrety. Shula odnajduje na pustej drodze ciało wujka. Jego śmierć uruchamia absurdalny, brutalny spektakl, w którym milczenie kobiet jest normą, a mężczyźni stają się nietykalni. Shula musi zmierzyć się z traumami z przeszłości, społecznymi oczekiwaniami wobec kobiet oraz nauczyć się, jak ostrzegać innych przed zagrożeniem – niczym czujna perliczka. Film w sugestywny sposób ukazuje jej cichą walkę o wyrażenie własnego głosu i sprzeciwu wobec przemocy oraz niesprawiedliwości.

  „Pochodząca z Zambii Rungano Nyoni miesza realizm z poetyckością i surrealizm z naturalizmem, kreśląc portret lokalnej społeczności, która nie potrafi uciec od toksycznej tradycji, kultu rodziny i patriarchatu spychającego kobiety do roli służących i rodzących. Shula jest inna, a może chciałaby być inna – spotykamy ją nocą, kiedy wraca z imprezy w błyszczącej masce. Na jezdni natrafia na zwłoki swojego wuja. Tak rozpoczyna się brutalny i jednocześnie absurdalny spektakl, w którym każdy ma z góry ustalone role. Okazuje się, że zmarły wuj dokonywał czynów, o których wszyscy wiedzieli, ale o zmarłym mężczyźnie można mówić tylko dobrze. O ofiarach, czyli kobietach, należy milczeć. Tak nakazują zwyczaje. Gdzieś czai się bunt, a może chociaż śmiech. Nic tylko zostać perliczką… Elektryzujący drugi film Nyoni to feministyczne kino rozliczeniowe – świeże i mocne”.   Marcin Pieńkowski