Veni Vidi Vici

   „Veni Vidi Vici już samym tytułem przypomina, jak długą tradycję w kulturze zachodniej ma traktowanie władzy jako indywidualnego sukcesu, którego miarą jest nieustanne zwiększanie materialnego i symbolicznego stanu posiadania. Podobną funkcję pełni otwierający film cytat z powieści Źródło amerykańskiej pisarki Ayn Rand. Forsowana w jej prozie wolnorynkowa etyka opiera się na przekonaniu, że wybitne jednostki powinny mieć nieograniczone możliwości rozwoju i samorealizacji. Daniel Hoesl  i Julia Niemann konstruują w swoim filmie antyutopijne laboratorium – trochę w stylu Rubena Östlunda czy Yorgosa Lanthimosa, choć z większą dawką czarnego humoru – w którym przyglądają się społecznym skutkom neoliberalnego kultu jednostki i władzy kapitału. Ich uosobieniem staje się Amon Maynard, miliarder, który w przeszłości zapewne walczył o władzę i majątek, ale teraz nie musi robić już nic, by utrzymać swoją pozycję i wieść spokojne, rodzinne życie. Pieniądze rodzą pieniądze, wpływy umacniają wpływy, a podporządkowani podporządkowują się bez sprzeciwu. Zwyciężył. Co stanie się, gdy najbogatsi będą mogli wszystko? Czego jeszcze zapragną, jeśli wszystko mają? Jak można odebrać im władzę, skoro to oni ją stanowią?”      Paulina Kwiatkowska